Roadtrip, einde van de wereld en kamperen.

19 januari 2016 - Puerto Natales, Chili

Van het voordeel kort van te voren plannen, maken we nu weer dankbaar gebruik. We besluiten een weekje naar Uruguay toe te gaan om ook een indruk van dit land te krijgen. Vanuit Buenos Aires maken we per boot de oversteek van ruim een uur. We komen aan in Colonia del Sacramento. Een klein stadje met veel geschiedenis. Je ziet hier goed terug dat het zowel in de handen van de Portugezen (en hierdoor kleine gezellige straatjes en boetiekjes heeft) en van de Spanjaarden is geweest (en hierdoor grote koloniale straten en gebouwen heeft). 


We reizen door naar de hoofdstad Montevideo. Een stad waar elke avond iets georganiseerd wordt en ergens feest is. Toch is t verbazing wekkend rustig op straat, zeker overdag. Weinig leven voor een stad met zo'n 1,3 miljoen inwoners. Daarentegen zijn op zondagmiddag de stranden afgeladen vol met families die samen hun vrije tijd doorbrengen. 


We huren wederom een auto en rijden zelf langs de kustlijn van Uruguay. Hier schijnen de mooiste stranden van het land te zijn. Helaas wordt de zon per kilometer die we rijden minder en minder. We bereiken onze bestemming, Punta del Diablo, in harde wind en bewolking. Duidelijk geen strandweer. Zodra de zon iets door komt besluiten we dan maar een wandeling naar het strand te maken. We worden vergezeld door vier plaatselijke honden die ons trouw blijven volgen. Alsof ze al jaar en dag bij ons wonen, beginnen ze zelfs te janken als BJ even de supermarkt inloopt. Bang dat hij niet meer terugkomt. Erg grappig om mee te maken! Verder is er in het dorp weinig tot niks te beleven. Er zijn geen geasfalteerde wegen en van 'n echt centrum kun je niet spreken. 

De volgende dag is het weer verslechterd met flinke regenbuien. We rijden verder naar Punta del Este. Een echt vakantieoord waar veel Argentijnse beroemdheden zien en gezien willen worden. De rit wordt nog spannend vanwege stakingen bij de benzine stations en we dus geen benzine kunnen krijgen. Met de benzinewijzer ver in t rood bereiken we eindelijk een station die open is. Pffff, opluchting! Het weer is hier wat beter en we lopen nog wat rond om de stad te verkennen en zien we een prachtige zonsondergang. We maken de volgende dag een lekkere strandwandeling in de volle zon (eindelijk!) en keren weer terug naar Montevideo. 

Leuk om Uruguay te zien en te beleven. Het voelt hier een stuk relaxer dan bv in Argentinië. In plaats van het zuid-Amerikaanse temperament zijn ze hier rustiger, aardiger en maken ze zich niet zo snel druk. 


Met de feestdagen voor de deur reizen we naar Buenos Aires. Hier verblijven we tot na oud&nieuw in een party hostel. Dagelijks zijn er activiteiten en feestjes. Zo bezoeken we een echte tango show, waar we van te voren zelf nog les krijgen. We verkennen de grote stad waar elke wijk zijn eigen sfeer heeft. Af en toe een feestje, wat ook een weer n ervaring op zich is. Zodra mannen van Sophie horen dat ze niet alleen maar met haar vriend reist, hoort ze snel 'Nice to meet you. See yah.' Haha. Nieuwjaar wordt in deze wereldstad tot onze grote verbazing ingetogen gevierd. Vuurwerk zie je nauwelijks, waardoor iedereen ook gewoon lekker binnen blijft.. Gelukkig kunnen we naar n leuk feestje in het hostel :)


De volgende bestemming is Ushuaia in Patagonië. Ook wel het einde van de wereld genoemd omdat dit de meest zuidelijke stad van de wereld is. Helaas zijn de prijzen hier belachelijk hoog en reizen we de volgende dag snel door. Nadat we natuurlijk zorgen voor een stempel van 'het einde vd wereld' in ons paspoort. 


We blijven in Patagonië,  bekend om haar prachtige natuur en reizen door naar El Calafate. Hier bezoeken we de indrukwekkende gletser 'Perito Moreno' van wel 60m hoog. Het is zo immens groot dat het moeilijk is om het goed vast te leggen op foto. 
Vervolgens nemen we de bus naar El Chalten. Het wandelaars paradijs van Argentinië genoemd. Na wat wikken&wegen besluiten we de gok te nemen en drie dagen te gaan kamperen in het nationale park. Met volle bepakking (tent, slaapmatje, slaapzak, kleding en eten) beginnen we aan de tocht. Ondanks dat de tas zwaar is, hebben we geweldige dagen. De uitzichten zijn prachtig en het lopen gaat goed. Het kamperen is  basic maar goed. Na drie dagen lopen we moe (&vies), maar voldaan het park uit. Nog niet wetende dat we over een paar dagen weer een tocht gaan maken die een stuk zwaarder is ;)


We verlaten Argentinië en bezoeken het laatste land van zuid-Amerika tijdens deze reis; Chili. We starten in Puerto Natales. Een klein dorp met prachtig uitzicht op de bergen, altijd harde wind, bestaand voor en door toerisme. Dichtbij deze plek ligt het nationale park 'Torres del Paine'. Door de goede kampeerervaring, besluiten we wederom een tentje te huren en de bekende 'W' trek te lopen. Zo genoemd door de route die je loopt in de vorm van een W. Met enige zenuwen vertrekken we weer met volle tas, deze keer voor 4 dagen. De afstanden hier zijn namelijk zo ongeveer het dubbele van de afstanden in El Chalten. 

De eerste dag lopen we 22km. Met nog 'verse' benen gaat dit redelijk vlot. De tweede dag daarentegen zijn we bijna 12u onderweg waarvan de helft mét bepakking. We stijgen en dalen veel wat het lopen zwaar maakt. Einde van de dag eten we als twee dode vogeltjes een eenvoudig bordje pasta... 
De derde dag voelen we ons verrassend goed en lopen we flink in op het aantal uren dat voor de route vastgesteld is. We besluiten het laatste stukje naar de top (wat voor de vierde dag op de planning stond) ook nog te lopen. In recordtijd bereiken we de top en we vliegen zowat terug naar beneden. Deze keer zitten we als twee trotse pauwen aan een nog eenvoudiger bordje pasta ;) 
De vierde dag stelt nog weinig voor en lopen we de laatste km van de in totaal 80km in de bergen. Geweldig ervaring! 

Na een dagje rust sluiten we Puerto Natales af met een hele dag paardrijden. Met een privé gids maken we een tocht van 22km te paard. Een fantastische rit! De paarden zijn goed verzorgt, afgericht en fijn te rijden. De natuur is hier zo mooi dat je er gewoon geen genoeg van krijgt. BJ rijdt vlot mee en  heeft snel controle over zijn paard. We draven en galopperen zonder enig probleem over de prachtige vlaktes. Echt een top dag! 

Nog 2,5 week en dan zit Zuid-Amerika er al op. De tijd vliegt voorbij met alle gave dingen die we mee maken! We zullen langzaam richting Santiago reizen waar vanuit we naar nieuw-Zeeland vliegen. Wat een vooruitzicht, zucht.... 

Veel liefs!
 

Foto’s

2 Reacties

  1. Frits, Yannick & Norah:
    20 januari 2016
    Potverdikkie wat mooi!!! Niet normaal zeg! En die honden geweldig. Ik weet nog dat wij ook menig berg beklommen hebben en dat de trouwe viervoeters ons de weg wezen.
    Maar uhh zie ik dat nu goed.... afritsbroeken?? Haha ze zijn toch wel handig he :P En toch mooi dat jullie perse in dat oranje tentje willen slapen. Nederland o Nederland.
    Lekker gehiked zo te horen. Wandelen de lokale mensen daar ook veel? In China stonden aan het begin van de wandelpaden met borden met daarop: ga niet wandelen!
    Echt super mooi, zo zijn wij toch ook een beetje in Zuid-Amerika. Het kriebelt toch wel om daar ook een keer te gaan kijken :)
    Have fun!
    Groetjes van ons
  2. Fieke (skonne) moedet:
    20 januari 2016
    super om te lezen bj en phie !!!
    dank voor dit uitgebreide verslag ..
    wat fantastisch , dit jaar !
    dikke kus ..