Fancy Honk Kong & bizar China

China is een land dat voor ons altijd 'geheimzinnig' aanvoelde. We hadden dan ook veel zin om met eigen ogen een beeld te krijgen van dit land. China heeft ons op vele vlakken verrast. Ontwikkelde steden, veel hoogbouw, alles nieuw maar net-niet goed afgewerkt, goede treinverbindingen, overal roggelende & kitsende Chinezen, bizarre controle regels, overal security checks, alleen maar elektrische scooters en bussen, weinig armoede (iig niet gezien), schreeuwen ipv praten met elkaar, lekker eten maar badend in de olie, weinig creativiteit, geen Engels spreken, niet begrijpen dat we verschillende haar(kleur) hebben en toch uit hetzelfde land komen, kinderen die poepen en plassen op straat, weinig opvoeding van ouders behalve zo nu & dan een klap, iedereen loopt met telefoon en geen toegang tot Google en Facebook. Welkom in China ;) 

Christ (oudste broer van Sophie) reist met ons mee tijdens deze trip. We ontmoeten elkaar in Hong Kong waar onze reis met z'n drieën start. 

Hong Kong verrast ons meteen met de ontzettend grote, brede en hoge skyline. We kijken letterlijk onze ogen uit naar de vele gebouwen die in de avond langzaam verlicht worden. Het ene gebouw nog hoger dan het andere. Een prachtig gezicht om deze skyline te bekijken vanaf de waterkant. Naast de gebouwen is ook de temperatuur en luchtvochtigheid aan de zeer hoge kant. Hier moeten we alledrie (weer) even aan wennen. De komende dagen maken we meer kennis met deze stad. Consumeren staat hier hoog in de bezigheden van de inwoners en toeristen. Er zijn veel grote shopping malls te vinden waar je veel Westerse merken terug ziet. Gelukkig biedt het ook authentieke Aziatische marktjes die in de avond veranderen in één grote LED verlichting. Mensen dansen, zingen en performen op straat. Allerlei hebben-dingen zijn hier tegen een lage prijs te bemachtigen. Op plastice stoeltjes, midden op straat tussen de andere Aziaten maken we kennis met het heerlijke 'echte' Chineze eten. Veel groente, Tofu en veel, heel veel olie. 

Ook al valt Hong Kong onder de Chinese Repubiek, het valt niet onder de Chinese wetgeving. Niet het 'echte' China dus. Hiervoor gaan we de echte grens over waar we streng gecontroleerd worden. Eindelijk zetten we voetstap op Chinese bodem. Gelijk valt ons op hoe goed zaken georganiseerd zijn. Grote treinstations, mensen zijn verzorgd gekleed, veel personeel in uniform en veel informatieborden. Aan het laatste hebben we alleen niet zoveel omdat alles met Chinese tekens geschreven wordt. Nog een kenmerk van China is dat bijna niemand Engels spreekt. Communiceren met de Chinezen is en blijft een uitdaging. Eten bestellen begint met het laten zien van een briefje waar in het Chinees opstaat 'ik ben vegetarisch'. Vervolgens wordt er wat aangewezen op de menu kaart wat we niet kunnen lezen. Als we geluk hebben staan er een paar plaatjes bij. Zo is bijna iedere maaltijd weer een verassing voor ons.

Een van onze eerste bestemmingen is Xing Ping. Gelegen tussen de prachtige bergen die stijl vanuit de grond omhoog lijken te reizen. Op de fiets bezoeken we de omgeving en kleine afgelegen dorpjes. We klimmen een berg omhoog voor het uitzicht. Aan de top lijken we zelf meer bijzonder te zijn ipv de bergen. Iedere Chinees pakt z'n kans en wil met ons op de foto. Dit komt nog veel voor tijdens onze reis in China. Onze blanke huid, lengte en (voor hier) grote ogen zijn erg in trek ;) Opmerkelijk is dat Chinezen niet te verlegen zijn om aan ons te vertellen dat ze ons 'beautiful' vinden. We krijgen dit geregeld te lezen via een vertaal app. 

In Ping'an verblijven we tussen de rijstvelden met een prachtig weids uitzicht. Ook hier zijn er veel andere Chinese toeristen waardoor we de echte traditionele cultuur een beetje missen. Het is (te)veel op toeristen ingespeeld en mist authenticiteit.

We reizen in China veel met de trein die gemakkelijk 200km tot 250 km per uur haalt. Bij iedere stad die we passeren zien we dat er gebouwd wordt. Voornamelijk aan hoge flatgebouwen die er allemaal hetzelfde uitzien. Zo ook in Guangzhou, de derde grootste stad van China. Alles voelt hier nieuw. Wederom veel grote gebouwen, veel verlichting en veel Chinese toeristen. Overal om ons heen worden constant selfies gemaakt, met en zonder ons.

Via Xiamen en Hangzhou reizen we langzaam richting het Noorden. In Hangzhou, gelegen aan een mooi meer dat ook zelf gecreëerd is door de Chinezen, bezoeken we een traditionele apotheek. We vragen een medicijn tegen een beginnende keelpijn en lopen de deur uit met een zakje vol kruiden, takjes en blaadjes om een thee van te trekken. Het smaakt alles behalve lekker maar de keelpijn heeft niet doorgezet ;)

In Jingzhou, voor Chinese begrippen een kleine stad met slechts 1 miljoen inwoners, bezoeken we de oude stadsmuur. Helaas staat ook hier een gloednieuwe tempel wat sfeer en traditie mist. De Chinezen lijken het echter weinig uit te maken en schieten van elk hoekje foto's. Christ doet nog een poging om de Chinese religie te beleven en krijgt les in het bidden op Chinese wijze inclusief het aansteken van grote wierook-stokken. BJ zoekt op zijn buurt de Chinese geneeswijze op en ondergaat een echte acupunctuur behandeling. De privacy van patiënten wordt hier weinig serieus genomen en BJ wordt met naalden in zijn lijf, vrolijk geshowd via FaceTime door de dokter. We wachten echter nog steeds op resultaat van de behandeling.. 

In Huashan lopen we onszelf naar spierpijn toe tijdens het beklimmen en afdalen van goudkleurige, stijl-omhoog lopende zandbergen. File-lopend bereiken we de verschillende toppen. Mooie natuur met ook hier een hoog efteling-gehalte door de toeristische insteek en controles.

In Xi'an, bekent door het Terracotta leger, vinden we eindelijk wat van het oude China terug. Het centrum voelt oud aan, minder hoogbouw en originele kleine straatjes. Veel kraampjes met vlees, yoghurtjes, Chinees snoepgoed en souvenirs. Opvallend is de islamitische invloeden die je hier ziet. Ook hier worden we geregeld gevraagd en ongevraagd op de foto gezet door de Aziaten. 

Natuurlijk brengen we ook een bezoek aan het Terracotta leger. Beelden van een bestaand leger met hun paarden dat ruim 2000 jaar geleden gemaakt is in opdracht van de eerste keizer van China. Zijn leger zou hem op deze manier ook na zijn dood beschermen. Zo'n 30 jaar geleden zijn de beelden diep onder de grond pas ontdekt, in duizenden stukjes wel te verstaan. Omdat iedere pop uniek is kost het veel, heel veel tijd om de beelden te restaureren. Volgens onze gids liggen er nog duizenden poppen onder de grond. Op onze vraag waarom ze niet meer moeite doen om ook deze poppen op te graven krijgen we een vaag antwoord. China houdt graag zelf de controle en wil geen hulp van het buitenland. Enigszins te begrijpen als je berekent hoeveel geld de Chinese overheid verdient door de entreetickets die de duizenden toeristen per dag (!) betalen. Wij vinden het het entreegeld meer dan waard. Zeker door het verhaal van onze gids, dat het interessant maar ook mysterieus maakt. 

Onze laatste bestemming in China is de hoofdstad Beijing. De zon voelt hier nog feller aan en in de hitte bezoeken we de Forbidden City gelegen aan het plein van de Hemelse vrede. De Forbidden City bestaat uit prachtige gebouwen gelegen aan grote binnenplaatsen met mooie beschilderingen en versiersels. Gelukkig is het meeste nog in originele staat. Bizar hoe de regering toentertijd vanuit hier het land heeft kunnen besturen, afgesloten voor en van de buitenwereld. 

De volgende dag is Sophie weer helmaal in haar element tijdens een bezoek aan de 'Equuleus Riding Club', een internationale paardenstal met meerdere paarden afkomstig uit Nederland. We krijgen een rondleiding en bekijken een springwedstrijd. Het voelt bekend, alsof we weer even in Nederland zijn...

Natuurlijk kunnen we China niet verlaten zonder een bezoek te brengen aan de Chinese muur. De ruim 6000km lange muur, moest het Chinees keizerrijk beschermen tegen vijandelijke ruitervolken. We lopen een aantal uur over een gedeelte van deze historische en indrukwekkende plek. Het is moeilijk voor te stellen hoe het leven was tijdens het gebruik van de muur ter verdediging. Net zoals het moeilijk voor te stellen is hoe deze muur tot stand is gekomen; alle stenen die gemaakt zijn, naar boven zijn gesjouwd en samengevoegd zijn tot wegen, trappen, forten, uitkijkposten en muren.

Op de laatste dag in China worden we nogmaals verrast als we zien hoe er in de straat van ons hostel ramen en deuren van winkeltjes worden dichtgemetseld. Zo'n 35 politieagenten, eigenaren en inwoners staan rustig toe te kijken hoe de winkeltjes onbegaanbaar worden gemaakt. We horen dat deze winkeltjes 'illegaal' zijn en daarom op deze brute wijze, zonder aankondiging worden gesloten. Bizarre afsluiting van onze reis door China. Zie filmpje.

We hebben een volle maar geweldige tijd gehad in China. We zijn blij om nu een eigen beeld te hebben van (een stukje van) China. Het bezoek van Christ maakten dat nog meer bijzonder!

Momenteel zijn we weer in Hong Kong voor aanvraag van het VISA voor Mongolie. Hierna vliegen we naar de Filipijnen om daar vooral lekker vakantie te vieren. Zon, zee en strand... Dat moet goed komen!

Xx, Sophie & Bart