Prachtig Nepal

Nepal heeft veel te bieden; Prachtige natuur met authentieke bergdorpjes, wilde tijgers, neushoorns, olifanten, oude tempels, veel rituelen en leuke stadjes. Helaas is dit land ontzettend zwaar getroffen door de aardbeving waar je nog steeds de vele negatieve gevolgen van ziet. Laten we beginnen bij het begin...

We kijken uit om weer in de natuur te zijn en starten met een 2-weekse trekkingstocht door de Himalaya. Het Annapurna circuit genoemd. Samen met een ander leuk Nederlands stel maken we ons klaar voor de grote wandeling. Met z'n vieren starten we vanuit Besisahar op 760m om uiteindelijk naar een hoogte van 5416m te lopen. Zware tas op de rug, goede moed en prachtige natuur om ons heen lopen we bergen omhoog en omlaag. Elke dag verandert het uitzicht doordat we steeds meer stijgen. We lopen langs rivieren, zandpaden, grasvlaktes, bossen en bruggetjes. 'S avonds komen we moe maar zeer voldaan aan bij lodges waar we gratis mogen overnachten op de voorwaarden dat we daar eten. Prima deal ;) Het valt ons op hoe goed de voorzieningen zijn. Basaal maar alles wat je nodig hebt is er. Dit maakt het makkelijk(er) om de 2-weekse trekking lichamelijk vol te houden. Zeker in vergelijking met onze trekking ervaring in Zuid-Amerika waar we in ons eigen tentje sliepen ;) 

Vooral de bergdorpjes en de vele dieren die los lopen over de vlaktes maken deze trekking bijzonder. Vele pony's, ezels, geiten en puppy's komen we tegen langs de route. De meeste dorpjes zijn niet bereikbaar voor verkeer en dus wordt alles per pony of ezel vervoerd. Het voelt alsof de tijd hier heeft stil gestaan; boeren bewerken met behulp van 2 yaks (soort buffel) het land, vrouwen staan kleding te wassen in een stroompje water en het douchewater wordt verwarmt d.m.v. een houtvuurtje. Het leven is hard werken voor de bewoners hier en toch krijgen we een indruk dat ze een vredig en tevreden leven lijden.. 

De laatste klim omhoog is van 4450m naar de top op 5416m. Met de nodige zenuwen starten we 's ochtend vroeg om 4.30 in de kou met ons hoofdlampje aan. Het is pittig en je voelt de zuurstof in de lucht minder worden. We lopen letterlijk stapje voor stapje omhoog, ieder in haar/zijn eigen tempo. Onderweg worden we al beloond met uitzichten die alleen maar mooier en mooier worden. Prachtige besneeuwde bergtoppen en kilometers wijds uitzicht. Het bereiken van de uiteindelijke pas voelt als een overwinning na de vele stappen die we gezet hebben om deze plek te bereiken. We genieten volop van het uitzicht voor we aan de ruim 1500m daling beginnen. Uiteindelijk hebben we 150km gewandeld door de Himalaya, wauw!

Eenmaal terug in de bewoonde wereld rusten we een paar dagen uit in Pokhara. Een leuke (wel erg toeristische) plaats met gezellige sfeer. We nemen afscheid van onze Nederlandse wandelvrienden en gaan door naar het zuiden van Nepal. Hier is het Nationale park Chitwan met o.a. wilde tijgers en neushoorns. We boeken een jeep safari door de jungle en komen oog in oog te staan met een wilde neushoorn. Een prachtig groot dier die in alle rust lijkt te leven. Tijgers komen we jammer genoeg (?) niet tegen, deze kans is erg klein aangezien ze erg schuw zijn. 

Helaas zien we ook veel dierenleed bij de olifanten die hier leven. Ze staan vast aan kettingen met pinnen onder kleine afdakjes met 24/7 bewaking. Als ze aan het 'werk' zijn worden ze gecommandeerd door hun baas en krijgen stokslagen met haken eraan. Het is moeilijk om niet te hard te oordelen als je ziet hoe de eigenaren van de olifanten leven. Deze mensen hebben zelf een nog kleiner hutje waar ze in wonen en de olifant is hun enige bron van inkomsten. Ze moeten de olifant te baas blijven om onveilige situatie te voorkomen. De enige oplossing is in onze ogen dat toeristen stoppen met het gebruik maken van deze dieren voor ritjes en foto's... We helpen de olifanten op onze eigen manier door in het dorp groente en bananen voor ze te kopen en te voeren. Je kunt je voorstellen dat zo'n gigantisch dier het eten zo op heeft ;)

De laatste dagen in Nepal besteden we in Kathmandu en omgeving. We verblijven in de wijk Thamel. Een leuke, maar erg toeristische omgeving met honderden winkeltjes met prachtige sjalen, kleding, beeldjes, enzovoort. Je hoort hier constant getoeter, geroggel en gekits en er hangt veel stof in de lucht. Na één regenbui verandert alles in een modderbad. Deze stad heeft veel tegenstrijdigheden. Veel mensen dragen moderne kleding en hebben dure telefoons en dat terwijl je ook straatkinderen ziet, het verkeer één groot chaos is, slechte wegen en verkeersregelaars i.p.v. stoplichten. Het voelt soms als India in een light versie. 

Helaas worden we geveild door een voedselvergiftiging. Op het eerste oog lijkt alleen Sophie iets verkeerd gegeten te hebben maar de tweede dag kruipt ook BJ ziek in bed. Een aantal dagen zien we helaas niets van Kathmandu behalve de hotelkamer waar we in bed liggen. Het enige spannende wat we deze dagen meemaken is een goed voelbare aardbeving van 4,7 op de schaal van Rigter. Toch wel even schrikken in een land als dit.. 

Eenmaal opgeknapt halen we de schade in en bezoeken we tempels, heilige rivieren en levendige wijken. Op de verjaardag van Budha bezoeken we de Sayambu tempel. Gelegen op een hoge berg die je bereikt door een hoge trap te beklimmen. Het is er ontzettend druk en heeft veel weg van een Nederlandse brasserie. Een prachtige tempel met uitzicht over de hele stad. Hier zien we pas hoe groot Kathmandu is. 

De volgende dag lopen we naar Old Kathmandu toe. Een wijk met kleine, drukke straatjes vol met mensen, scooters en winkeltjes. Een leuke ervaring. Helaas zien we hier ook veel schade van de aardbeving. Bizar hoe het ene gebouw gelijk is gemaakt met de grond, en het huis ernaast niets geleden heeft. We schrikken als we de tentenkampen zien waar Nepalezen 1jr na dato nog stééds in kleine tentjes wonen. Bewoners klagen veel over de luie overheid die politieke spelletjes spelen waarbij wederopbouw nog steeds op zich laat wachten. Toch gaan ze niet afwachten tot hun regering actie onderneemt en zie je overal Nepalezen aan het werk om gebouwen op te knappen. 

De plek die het meeste indruk op ons maakt is de Pashupatinath tempel. Hier stroomt de heilige rivier langs en dus een belangrijke plaats voor het Hindoeïsme. Dit is de plaats waar de hindoes hopen te sterven, het liefst met de voeten in het water. Na het sterven zorgen de zoons ervoor dat het lichaam z.s.m. gecremeerd wordt. Dit gebeurt openlijk in het bijzijn van de hele familie. De hindoes geloven dat na het overlijden de ziel als soort geest rond het lichaam zweeft. Pas als het lichaam gecremeerd is, kan de ziel het lichaam verlaten. Na 13 dagen zal de ziel gereïncarneerd worden. Ook wij zien tijdens ons bezoek een lijk branden op een vuurstapel. Onze gids vertelt ons vele interessante verhalen over deze boeiende, heilige plaats. Zo horen we over de offers die gedaan worden om de goden goed te stemmen. Waar ze 150jr terug nog mensen gebruikten ter offer, zijn het tegenwoordig o.a. geiten, eenden en kippen die het slachtoffer zijn. We blijven nog wat hangen om getuigen te zijn van de gebeden die de hindoes uitvoeren. Elke avond komen veel mensen bij elkaar en wordt er muziek gemaakt door priesters. Een boeiende ervaring en totaal anders dan de gebruiken in 'onze' wereld. 

Nepal heeft ons blij verrast en we hebben een geweldige tijd gehad. Vanuit hier zullen we wederom een 'andere' wereld opzoeken; Tokyo! Van chaos en de Himalaya naar een georganiseerd land met veel high tech. Op naar de sushi ;)

Liefs, 
Bart & Sophie