Op naar Bolivia!

Inmiddels hebben we Peru achter ons gelaten. Een mooi land met prachtige bergen, rijke cultuur en geschiedenis, aardige mensen en meer ontwikkeld dan we hadden verwacht. Vanuit Cusco zijn we naar Puno gegaan. Een stadje aan het Titicacameer. Dit meer ligt op 3850m hoogte en is het hoogst bevaarbare meer ter wereld. Het is 175km lang en heeft een oppervlakte van 8340 km2. Dat het zo hoog ligt is goed te merken aan de ijlheid van de lucht. Een paar trappen op en we stonden bovenaan uit te hijgen. Het zuurstofgehalte is stukken lager dan in ons landje aan zee ;) 

In puno hebben we een twee-daagse tocht over het Titicacameer geboekt. De eerste stop is bij de Uros eilanden. Dit zijn door mensen gemaakte eilanden! Door middel van riet en veen blokken aan elkaar te binden creëeren ze zo hun eigen eiland. Ze hebben een grootte van zo'n 30 m2 waar ze met vijf á zes gezinnen op wonen....  Dag en nacht!! De vloer is bedekt met rietstengels wat schoenen een overbodige luxe voor ze maakt... Inmiddels zijn er zo'n 80 á 90 van dit soort eilanden. Ondanks dat 'ons' eiland erg toeristisch was (en er alles aan deed ons zoveel mogelijk geld achter te laten) was het apart & interessant om met eigen ogen te zien. 

De tweede stop en tevens slaapverblijf is Amantani. Een prachtig eiland waar drie gemeenschappen wonen. Auto's en brommers zijn er niet. Slechts 5 gezinnen zijn in het bezit van een paard als vervoersmiddel. Grote luxe dus! Samen met een  Israëler werden we onderverdeelt bij onze gastvrouw, Juana. Een weduwe waarvan de 5 kinderen zelfstandig op het eiland wonen. Gezien de rimpels en huid schatten we haar rond de 75jaar. We bleken er iets naast te zitten met haar 60 jaar. Ze heeft heerlijk voor ons gekookt en met ons beperkte Spaans hadden we leuke gesprekken. Het was echt een geweldige en bijzondere ervaring om bij haar te verblijven. S'avonds kleedde ze ons in traditionele kleding en gingen we samen naar de plaatselijke disco. Lees; verkleed door het donker met n lampje op ons hoofd, door the middle of nowhere, braaf volgend achter Juana aan, lopend door de regen en onweer. Eenmaal in de disco was toekijken geen optie en hebben we enthousiast meegeswingt op de panfluiten en trommels. 

Op deze manier hebben we Peru goed afgesloten en gaan we vol verwachting naar Bolivia. De grens passeren gaat ons n stuk gemakkelijker af dan de horror verhalen op internet. We komen aan in Copacabana waar we in een super leuk hostel verblijven. Een tuin met loslopende alpacas en lekkere hangmat om in de zon te chillen. Ook deze plaats ligt aan Titicacameer maar dan aan de kant van Bolivia. We verblijven hier een paar dagen en maken ook hier n uitstapje naar de Boliviaanse eilanden op het meer. Kortom de eerste ervaring met Bolivia is erg relax en goed! 

Een paar uur durende busrit later komen we in La paz. Een grote drukke stad waar we even aan moeten wennen. De ligging en omvang van deze stad is bizar. In het midden van de bergen, van laag tot hoog bebouwd met huizen. Van villa's op 3200m tot sloppenwijken op 4000m hoogte. Waar normaal gesproken de rijkere in de hoogte wonen, is dat hier omgekeerd. Je kan je voorstellen dat 800m verschil op deze hoogte veel zuurstof scheelt en dus comfort. 

Voordat we de reis naar t noorden maken richting de jungle maken we nog een spannende rit naar Chulumani. Hier dachten we een paar dagen aan het zwembad in de zon te chillen. Helaas liet de zon zich nauwelijks zien. Net zoals de bodem van het zwembad trouwens, die je ook nauwelijks kon zien ;) We kregen boven in de bus vooraan n plekje; panorama view.Nou, dat hebben we geweten! De beste 'Panorama view' voor de smalle helse bochten met een afgrond van n paar 100m waar gerust met 40km per uur langs werd gescheurd. Was er even geen bocht (maar wel dezelfde smalle weg met afgrond) werd dit rustig opgevoerd tot 80km per uur. Vangrail en asfalt is een luxe die ze zich hier niet permitteren, losliggende rotsen en toch inhalen daarentegen wel. Waar de rest van de passagiers rustig hun middagdutje deed, hebben wij minstens 8x een hartaanval gehad. Eenmaal gearriveerd op locatie haalden we gerust adem, nog niet denkend aan de terugreis ;) 

Komende weken weer veel leuke en mooie dingen gepland! Volop genieten al missen we de pepernoten hier in de supermarkt ;) 

Veel liefs!!