De start is gemaakt!

Zo hier is ie dan. Ons eerste reisverslag. Wat hebben we al veel meegemaakt in 2,5 week. Laten we beginnen bij het begin ;)

Na een goede reis kwamen we veilig aan in Lima. Een grote stad met chaotisch verkeer. Ons eerste Spaanse gesprekken gevoerd (waar we erg trots op zijn!) en eerste contacten in het hostel gemaakt. Verder vinden we Lima niet super interessant, behalve dat we minister Dijsselbloem tegen het lijf liepen en daar kort mee gesproken hebben! 

Na een paar dagen via de bus naar Paragas toegegaan. Een klein vissersdorpje aan de kust met knusse boulevard. Geslapen in een leuke hotelletje en in de ochtend op de boot naar de Islas Ballestas. Daar hebben we behalve 10.000 vogels, zeehonden en pinguins gespot. Leuk tripje en de eerste zonnestralen meegepikt. 

Onze derde bestemming was Arequipa. Derde grootste stad van Peru in de bergen. Erg leuke sfeer en meer dan 300 dagen zon per jaar! Deze stad ligt op 2300m hoogte, waar we rustig aan het hoogteverschil konden wennen (ivm hoogteziekte). Nog geen week onderweg en BJ bezocht het toilet al zo'n 20 keer per dag. Hierdoor bleven we relatief veel op hetzelfde plein (dichtbij het hostel), in geval van nood ;). Uiteindelijk toch nog het mooie klooster Santa Catalina kunnen bezoeken, wat erg interessant was om te zien! 

Vol goede moed en 'iets' aan de betere hand vertrokken we met de nachtbus naar Cusco. BJ strak van de medicijnen dachten we zo'n 10u later in Cusco te arriveren. Helaas verliep dit iets anders.... De maatschappij waarmee we reisden staat bekend als een goede maatschappij maarrrrrr de motoren willen nog er nog wel eens mee ophouden. Je voelt het al aankomen: midden in de nacht om 4u stopte de bus ermee. Motor kapot, in de middle of nowhere. Daar stonden we dan. BJ helaas nog zieker ipv beter en kokhalzend in de bosjes. Samen wachtend op een nieuwe bus kregen we bericht dat de chauffeur geen bereik had met zijn telefoon. Hij ging aan de wandel tot hij kon bellen om zo een nieuwe bus te laten komen. Even later begrepen we dat het nog minimaal 5u zou duren tot er een nieuwe bus zou zijn, die vervolgens nog  4u moest rijden om Cusco te bereiken.  De eerste passagiers waren inmiddels liftend vertrokken met lokale bewoners mee. Wij dachten dat dit niet zo´n goed idee zou zijn aangezien BJ ziek was en we liever geen risico namen. Nadat we onze spullen boven uit de bus hadden gehaald en opnieuw buiten kwamen, constateerden we dat we de enige 2 achtergebleven passagiers waren. Van de stewardess  begrepen we ook maar beter te kunnen gaan liften. De politie was inmiddels ook aangesloten zodat ze ons konden helpen.... Na anderhalf uur lang elke auto/busje aan gehouden te hebben, hadden we eindelijk beet (je kan je voorstellen dat het in de middle of nowhere niet heel veel verkeer is en er wel 5 á 10 minuten tussen kan zitten tot je de volgende auto ziet aankomen). Bij twee mannen in een fatsoenlijke personenauto stapten we braaf achterin. We hadden het ´geluk´ dat ze ook naar Cusco moesten en ze ons daar af wilden zetten. De komende uren hebben we als twee brave kindjes, weinig tot niks zeggend achterin gezeten en de uren afgeteld.... Wat een opluchting toen we eindelijk bij het hostel arriveerden en we op bed konden gaan liggen....

Eerste avontuur - check. Liften in Peru - check. Reizigersdiarree - check. Antibiotica kuur slaat aan - check. pfff......

Een nieuwe start van onze reis dan maar. Gelukkig leent Cusco zich hier perfect voor. Een onwijs levendige stad met prachtige pleinen, beleving en sfeer op 3400m hoogte. Er is hier altijd wel iets te doen; muziek, optredens, dansen, bruiloften, katholieke optochten/prosessies of vuurwerk. Waardering ten top dat we ons weer goed & gezond voelden en konden genieten van het betere Peru. Tijd voor actie: Machu Picchu bezoeken!

Tijdens een vier dagen durende tour met veel activiteiten met als eindbestemming Machu Picchu. Wat waren dit vier onwijs gave dagen! Down-hill mountainbiken vanaf 4200m hoogte tot 1500m, slapen bij een inca-familie in de bergen, wandelen door/op/langs de bergen met de prachtigste uitzichten over oude Inca-trails, ontspannen in natuurlijke warmtebronnen, vliegen aan de kabelbaan van de ene naar de andere berg (tot wel 850m lang en 70km/u), nog meer wandelen met als laatste dag de tocht naar Machu Picchu. We besloten zelf te gaan lopen om zo tot het einde alles met onze eigen benen te volbrengen. Dit  hield in ´s ochtend om 4.15 vertrekken en de berg op te klimmen (1,7km stijl omhoog). Uitgeput maar vol adrenaline stapten we Machu Picchu binnen. WAUW! Wat geweldig om de zon op te zien komen in deze magische omgeving.

Na een tour van onze gids, waardoor we nog meer bewondering voor deze niet te bevatten plek kregen, besloten we er nog een schepje bovenop te doen (letterlijk). We hadden nu eenmaal een ticket voor Machu Picchu mountain. Deze top ligt nog een stuk hoger en mag per dag maar door een beperkt aantal bezoekers worden beklommen. We werden gewaarschuwd voor de moeilijkheid van deze klim (minimaal 1,5 uur stijl (!!!!!) omhoog). Dat kunnen we nu zeker beamen... Eenmaal aan de top werden de pìjntjes echter snel vergeten en vervuld met een betovering. We zullen vast niet de eerste en zeker niet de laatste zijn die dit zeggen maar deze plek is werkelijk magistraal! 

Op het moment bevinden we ons weer in Cusco. Over paar dagen zullen we onze reis voortzetten naar Puno. Dit keer met een betere busmaatschappij ;). Vanuit hier zullen we uiteindelijk Peru verlaten en Bolivia binnengaan. 

Na de troebele start, voelen we ons nu erg goed. Het is nog moeilijk te bevatten dat we echt voor een jaar weg zullen zijn. We dromen nog steeds geregeld over ons leven in Nederland maar beginnen hier telkens meer onze weg te vinden. Samen hebben we het erg fijn en is het geweldig onze dromen te kunnen delen.

Hasta luego! Xxxxx