Incredible India

28 april 2016 - Agra, India


Over een ding zijn we het in ieder geval eens; India is een zeer indrukwekkend land. Ondanks onze inmiddels opgedane ervaring als backpacker, kost het wat moeite om in dit land de juiste manier van reizen te vinden. Het voelt af en toe alsof we in een andere wereld zijn beland. Een mooie wereld met veel kleuren, heerlijk (vegetarisch) eten, veel traditionele gebruiken, veel verkeer en vooral veel, heel veel mensen...

We starten ons India avontuur in Kochi in Kerala, ten zuiden van het land. Bij een echtpaar en zoon, verblijven we de eerste nachten. Deze mensen hebben echt een hart van goud en we kunnen ons geen beter welkom wensen. Hier maken we kennis met de eerste heerlijke Indische gerechten, gebruiken en cultuur. Tijdens een tour over de backwaters, merken we dat we inmiddels wat verwend zijn geraakt met mooie uitzichten. Het is zeker mooi te zien hoe mensen leven aan t water, maar meer dan dat niet.. 


We gaan door naar Munnar. Een plaats hoog in de bergen gelegen. Vroeger vooral een vluchtoord voor de rijkere om te ontsnappen aan de hitte. De temperatuur is hier inderdaad een stuk aangenamer en minder heet. Samen met een gids maken we een wandeling door de theeplantages en bergen. Prachtig om alle vrouwen hier aan t werk te zien. Hier zijn we zeker weer verrast door het prachtige uitzicht! Onze gids spreekt goed Engels en vertelt ons uitgebreid over rituelen zoals uithuwelijken, familiedruk, scholensysteem en de invloed van de overheid. We zijn verrast als we zien en horen hoe goed sommige dingen geregeld zijn zoals werkvoorziening, educatie en busvervoer... We zeggen nog tegen elkaar 'nou, als dit zo gaat zijn in de rest van India...'


De volgende dag worden we meteen op proef gesteld als we doorreizen naar Ooty. Ipv één directe bus, zoals ons verteld werd, stappen we maarliefst 3x over op overvolle, stinkende, vieze busstations waar niemand Engels spreekt en we door iedereen uitgebreid bekeken worden. Ondanks dat het veel energie kost en echt even bikkelen is met onze grote backpacks bus in-bus uit, is dit een mooie ervaring en zien we het echte Indische leven. Vanuit Ooty gaan we met de bekende 'Nilgiri' blue mountain train, terug de berg af. Een stoomlocomotief die eruit ziet als een speelgoedtreintje. Ook nu maken de vele Indische mensen om ons heen, deze ervaring erg bijzonder. 

Met een vlucht komen we aan in Mumbai. Bij aankomst op het vliegveld zien we meteen huisjes die van golfplaten en zeilen aan elkaar hangen. We blijken (perongeluk) een hotel midden tussen de sloppenwijken te hebben geboekt en een hels taxiritje volgt. Buiten de ongelofelijke troep en viezigheid, zien we armoede die we alleen van tv-beelden kennen. Poepende kinderen op straat, hele gezinnen die letterlijk onder de brug wonen, bedelende kinderen die op de autorit tikken, gehandicapten mensen die half op straat liggen... We komen vast te staan in kleine straatjes omdat ze vracht aan het uitladen zijn. Dit gebeurt dmv houten karren die mannen op blote voeten voort trekken. We worden door iedereen aangekeken en besproken. We voelen ons opeens erg blank en Europees. Als klapper op de vuurpijl weet de taxi chauffeur niet precies de weg waardoor we pas zo'n 2u later opgelucht ons hotel bereiken. We zijn blij als we horen dat ze roomservice hebben en we s'avonds de deur niet meer uit hoeven ;) In deze stad wonen zo'n 19miljoen(!) mensen. Geen wonder dat ze zo kort op elkaar wonen..

In Mumbai bezoeken we een ex-collega van BJ die daar een jong voetbalteam traint in dienst van Reliance. Deze jongetjes van 11t/m 14jr zijn door heel India gescout en komen van zeer verschillende afkomst. Deze voetbalacademie valt onder de foundation van Reliance die verplicht 2% van hun jaaromzet moet spenderen aan goede doelen (de foundation dus). Aangezien Reliance miljarden per jaar verdient, worden er miljoenen per jaar aan deze foundation besteed. Uiteraard met als doel uiteindelijk profvoetballers te kunnen leveren, wat Reliance een goede uitstraling zal geven... Aanzien blijkt erg belangrijk in India. We ontmoeten de jongetjes en bekijken hun training. Leuk en interessant om even te mogen meekijken in deze (weer andere) wereld. 


Onze volgende bestemmingen zijn Pushkar, Jodhpur en Jaisalmer wat steeds meer naar woestijn leidt. Leuke plaatsen die wat meer op toerisme zijn ingesteld. We bezoeken heilige wateren, forten, paleizen en marktjes. Nog steeds wat onder de indruk van onze ervaring in Mumbai, zien we hier weer de mooie(re) kanten van India. We boeken via ons hotel treintickets en plannen de rest van onze tijd in India. Het land is zo groot wat het reizen van de ene naar de andere stad minimaal uren tijd in beslag neemt. Daarbij is het moeilijk de juiste informatie te krijgen over tijden/tickets en het verkrijgen van de kaartjes. Ook al gaan er hier dagelijks onwijs veel bussen en treinen, er zijn hier zoveel mensen dat alles standaard vol lijkt te zijn.. Dit vraagt van ons dus om vooruit te plannen, iets wat we tot nu toe niet gewend zijn tijdens onze reis..

Gelukkig krijgen we van tante Hanneke van Sophie het nummer van een Indische gids. Hij regelt voor ons een nachtje slapen bij mensen thuis in de woestijn in een klein dorpje. Een geweldige plek met geweldige gastvrijheid. Onze gids, de enige uit het dorp die goed Engels spreekt, vertelt ons veel over het leven in hun dorp. Een man van 26jr maar die door zijn wijsheid minimaal 10jr ouder lijkt. Ze blijken van een hoge komaf (kaste) te zijn waarvoor ze veel aanzien hebben. Dit zien we terug in de kleding en tulband die ze dragen en de manier waarop dorpelingen hem aankijken en aandachtig naar hem luisteren. Als hij dan ook nog twee blanke toeristen bij zich heeft is het feest compleet. We worden uitgebreid toegezwaaid door de kinderen uit het dorp. Behalve kleine huisjes, wat dorpelingen, geiten en kamelen, zie je hier weinig behalve zand..

Als afsluiter van India gaan we naar wat bekend staat als 'het mooiste gebouw ter wereld'; de Taj Mahal. Om 6u s'ochtends staan we aan de poort. Dit om de hitte en drukte voor te zijn en de zonsopgang te kunnen zien. Eerlijk is eerlijk, het is een prachtig gebouw! Zeker als je bedenkt in welke tijd het gebouwd is en alle kleine, handgemaakte details ziet..

Ondanks dat India niet altijd gemakkelijk is geweest voor ons, zijn we blij dit land zelf te hebben ervaren. Het laat veel indruk bij ons achter waarbij de mooie kanten het zeker winnen van de minder mooie kanten.. 

Op naar Nepal waar we vooral de natuur weer zullen opzoeken. Schone lucht, zuivere omgeving en vreedzame rust!

Tot snel & veel liefs!
 

Foto’s

3 Reacties

  1. Fieke (skonne) moedet:
    28 april 2016
    Prachtig verhaal zeg. Je lift als lezer mee met jullie belevenissen .. Waaauw ... Leven-veranderend ! Of is dat overdreven ..
    Op naar nepal Dag allebei .. Dikke kus ...
  2. Joep:
    28 april 2016
    Dikke shizzle weer luitjes. Ga zo door!
  3. Esther:
    29 april 2016
    Ha lieve Sophie en Bart Jan,
    Ik kan me voorstellen dat India een grote imprint op je netvlies maakt, wat een prachtige foto's! De 'lelijkheid' van het land die jullie ook hebben ervaren, worden door de kleuren en indringende schoonheid van de mensen zelf ruimschoots gecompenseerd. Wat een verschillen die indrukwekkende historische sprookjesachtige gebouwen, en onderwijl te weten in welke omstandigheden de meeste mensen daar vaker zelf wonen. Gelukkig hebben jullie samen zonder (kleurige) kleerscheuren toeschouwer kunnen zijn... Heb een fijn vervolg in mogelijk meer rustig meditatieve sferen...
    Liefs, Esther